Ijshockey

IJshockey is een snelle, vloeiende en spannende teamsport. Het trekt veel publiek op de Olympische Spelen dankzij het drama en de spanning van de wedstrijden.

Een Canadees verleden

IJshockey is ontstaan ​​in Canada in het begin van de 19e eeuw, gebaseerd op verschillende soortgelijke sporten die in Europa worden gespeeld, hoewel het woord "hockey" komt van het oude Franse woord "hocquet", wat "stok" betekent. Rond 1860 werd een puck vervangen door een bal, en in 1879 bedachten twee McGill University-studenten, Robertson en Smith, de eerste regels.

Stanley Cup

Het eerste erkende team, de McGill University Hockey Club, werd opgericht in 1880 toen hockey de Canadese nationale sport werd en zich door het hele land verspreidde. In 1892 schonk de gouverneur-generaal van Canada de Stanley Cup, die voor het eerst werd gewonnen door een team dat de Montreal Amateur Athletic Association vertegenwoordigde.

Internationale groei

De sport migreerde in de jaren 1890 naar het zuiden naar de Verenigde Staten, en het is bekend dat er in 1895 wedstrijden hebben plaatsgevonden tussen de Johns Hopkins en de Yale-universiteiten. IJshockey verspreidde zich rond de eeuwwisseling naar Europa en de eerste Olympische Spelen met ijs hockey voor mannen waren de 1920 Antwerp Summer Games.

Olympische geschiedenis

Six-a-side ijshockey voor heren staat sinds 1924 op het programma van elke editie van de Winterspelen in Chamonix. IJshockey voor dames werd in 1992 geaccepteerd als Olympische sport en maakte zijn officiële debuut in 1998 in Nagano.

Het is niet verwonderlijk dat Canada de eerste toernooien domineerde. Echter, in 1956, en tot haar ontbinding, nam de Sovjet-Unie het over en werd het nummer één team. Het werd alleen onderbroken door overwinningen van de VS in 1960 in Squaw Valley en in 1980 in Lake Placid.